Zgadzam się z wypowiedzią. Jak dla mnie ,,Hanna" nie miał być kolejnym filmem akcji, to znaczy był ale chodziło dostrzeżenie czegoś więcej niż efektów specjalnych i superzręcznej 16 latki w akcji, tylko chwilą refleksji i zastanowienia się nad wartościami moralnymi i pytaniem o egzystencję bytu człowieka ( tutaj fragment filmu kiedy dziewczyna dowiaduje się że została stworzona przez biologów, mająca obniżony poziom litości itd, a jednak wykazywała cech jak najbardziej ludzkie). I stawia pytanie czym są cechy ludzkie .Film skłania do pomyślenia

Ja zauważyłem :) i cieszę się że inni też to zauważają. Szkoda że tak wielu traktuje ten film jako kolejny film akcji, a nie zauważa jak ważnym motywem w filmie było zaprezentowanie procesów socjalizacji i adaptacji, oraz wartości o których jest tu napisane. Ale cieszy mnie to że coraz więcej osób dostrzega w tym filmie znacznie więcej niż tylko akcję.
Pozdrawiam wszystkich fanów filmu „Hanna” oraz fanów Saoirse Ronan która po raz kolejny w tym wypadku roją Hanny udowodniła jak świetną jest aktorką, tworząc niezwykłą i niesamowitą kreację.
Pozdrawiam :)

Też bardzo mi się podoba. Szczerze miałam wrażenie, że jak zobaczyła tego jelonka pod koniec to powie, że chce wrócić do domu. Postać Sophie też mi się podobała, a bardziej kontrast między nią a Hanna. Zgrabnie rozładowywała napięcie :) Daje trochę do myślenia. Ale i tak bardzo mi się podoba nastoletnie dziecko kopiące tyłki dorosłym ;)
Pozdrawiam ;)

To właśnie czyni ten film wyjątkowym. Dostrzeżenie tych wszystkich banałów, o których się nie myśli na co dzień, docenienie tych małych rzeczy, które robią różnicę. Co czyni nas ludźmi? Co oznacza być człowiekiem, osobą, a nie jakimś projektem, rzeczą? Rola głównej bohaterki była świetnie zagrana - można było uwierzyć w to że odkrywa zupełnie nieznany jej świat ludzkich relacji, uczuć, emocji i małych przyjemności. Wątek przyjaźni dwóch dziewczyn jest w sumie najlepszy w filmie. Dwie, tak różne istoty stopniowo dowiadują się o sobie coraz więcej. Rodzi się silna więź. W tych scenach czuć przebłysk geniuszu reżysera. Uwielbiam filmy z kobietami w roli głównej - oferują dużo więcej możliwości ukazania czegoś nowego, innego spojrzenia, inną perspektywę - i jest to do dziś teren nieodkryty. Ponadto mamy tu poszukiwanie własnej tożsamości i własnej wartości... naprawdę oryginalne przedstawienie wieku dorastania i związanych z nim dylematów.

Chciałbym obejrzeć jeszcze raz!

No że vhodziło o adaptacje Alicji w krainie czarów